Ik had me er nooit een voorstelling van kunnen maken; campingjuffrouw. Als ik aan een camping dacht waren het beelden die ik had van vroeger in Breskens, met mijn oom en tante elke zomer. Wachtend tot de wolken weer over zouden drijven en we uiteindelijk toch in onze bikini het strand op konden. (Wat nou, de zomers van nu zijn zo koud en nat; ik herinner me niet echt dat we dagen achter elkaar aan het strand konden liggen). Een groot terrein met een ‘kantine’, een kauwgomballenautomaat aan de muur en een snackbar ernaast. Mensen liepen altijd op slippers en in korte broek en je had kleine rotstoeltjes waarmee je dan comfortabel probeerde te zitten op het hobbelige gras.

Maar nu dus zelf; een kleine naturistencamping; mensen die onze locatie kunnen waarderen; de rust, de ruimte, de serene sfeer die er vaak hangt; de gezelligheid van mensen die genieten van hun vakantie of een vrij weekend. Lekkere ligstoelen voor hun tent, camper of caravan, een skottelbraai waar heerlijk op gekookt wordt en s avonds genieten van de avondzon of het vuurtje wat we buiten of binnen in de kachel branden.

De eerste ochtend dat ik met mijn emmertje sop naar het toiletgebouw liep en ik onze gasten aan de koffie zag zitten met het krantje en een eitje, besefte ik ineens dat we nu dus, naast de B&B een camping runnen. Rob heeft natuurlijk zijn hele leven al ervaring opgedaan op de (textiel)camping van zijn ouders en voor hem was het gesneden koek, maar ik begreep ineens dat ik dus voor mijn werk altijd tussen blije (nou ja, meestal) gasten zit die in hun vakantieperiode zitten en hier komen om te relaxen! Hoe relaxed is dat! Praatje maken, koffietje doen, lekker zelf even in de zon liggen…. Ja ook dat hoort bij mijn werk als gastvrouw. Alle achterliggende werkzaamheden kunnen dan zwaar zijn of minder leuk; dit maakt ons werk toch echt wel heel bevredigend. En mensen vinden het fijn bij ons.
Steeds meer, we zijn dus nog maar voor het 2^e jaar een vol seizoen open, begrijpen mensen onze motivatie en onze achterliggende gedachten. Een plek om te ont-moeten, zoals wij het noemen, want je moet al zoveel in de harde buitenwereld. Hier gaat, achter de poort een andere wereld open. Een wereld van gelijkheid. Rust. Saamhorigheid maar ook lekker op jezelf als je dat verkiest. Niets moet. We voeren een no-nonsens beleid. D.w.z.: zoals het komt, komt het. Ter plekke kijken we of er zaken kunnen worden aangepast of opgelost maar het gaat er toch vooral om te kunnen genieten van dit kleine mooie rustige stekkie in het mooie Dwingeloo. Is het slecht weer, neem je de sauna, stook je de kachel aan en laat je de boel (buiten) de boel. Is het matig weer, ga je lekker fietsen en in de prachtige omgeving op zoek naar marktjes en winkeltjes en al wat Drenthe te bieden heeft. En schijnt de zon, dan gaan de kleren uit en voel je je als god(in) in Frankrijk, of als Adam en Eva in het paradijs!

Dit is ons tweede seizoen; en we doen alles zelf (met hulp van ‘onze Henk’). En gelukkig draait het dit jaar al weer beter als vorig jaar. Dus kom je jezelf wel tegen; want waar maak je de omslag met ‘alles zelluf doen’ of het uitbesteden? Terwijl je nog zoveel wilt investeren geldt de regel dat alles wat je zelf doet meer mogelijkheden geeft om budget over te houden voor de investeringen die nog gedaan moeten worden. Dus een vol terrein, 17 overnachtingen in de B&B in 1 week, mensen die komen, die gaan, die betalen, die uitleg willen, die ontbijten willen, die een schoon bed en kamer willen, die willen reserveren….. geen tijd voor koffie en een praatje in de ochtendzon, niet vaak ‘zelf even lekker in de zon liggen’…. Geen tijd genoeg voor je gasten, denk je schuldbewust. Maar naast het feit dat ze komen voor ons plekje, komen ze vooral voor zichzelf en ben je maar een klein stukje van de beleving van hun vrije tijd. Vorige week sprak ik een ervaren horecaman; “Meid, je hebt nu je piekperiode; als het goed is heb je inderdaad weinig tijd voor koffie en een goed gesprek maar moet je rennen, springen, vliegen en weer doorgaan…. Dit is het hoogseizoen, hier mag je geen tijd hebben. Voel je niet schuldig naar je gasten toe, zorg dat ze een fijne tijd hebben, blijf lachen, aandacht geven gebeurt nu op een andere manier. Welkom in de recreatiebranche. En als jullie het druk hebben kunnen jullie weer investeren voor een nog mooier plekje voor de gasten volgend jaar".
We hopen nog op een mooie zomer en nazomer en ja, campingjuffrouw zijn is leuk! J

https://www.facebook.com/Dwingelderhof-530833496957484/